Απογευματάκι σε ένα καφέ με λίγο κόσμο και χαλαρή μουσική.Θάλασσα …
Κάτι έχει το γαμημένο το αλάτι που σε καθαρίζει, λες και σηκώνει όλα τα βάρη που έχεις και ανασαίνεις ευκολότερα όσο το αφήνεις να μπαινοβγαίνει μέσα σου.
Γυαλίζουν τα βότσαλα κάτω απ΄το νερό και μαζί τους γυαλίζουν στολίδια περασμένων καιρών στο μυαλό μου.
Είχα ανάγκη να αφήσω λίγο ελεύθερο το βλέμμα μου, να μη το ντύσω με άλλους τοίχους .
Είχα ανάγκη να μπω στο νερό για λίγο, να με κρατήσει στην επιφάνεια αυτό και όχι εγώ.
Να νιώσω ελεύθερη από όλα για όσο...
Γαλάζιος ουρανός και δυο σύννεφα μόνο, θα τους χαρίσω τις σκέψεις μου σήμερα να τις πάνε μακριά, να τις σκορπίσουν βρέχοντας το χώμα κάπου αλλού…όχι εδώ.
Θα φυσήξω όλη μου την αλήθεια εκεί ψηλά, να φύγει από εμένα, να μη με κρατάει κλεισμένη μέσα της πια.
Θα στεγνώσω στον αδύναμο ήλιο, θα αφήσω τον άνεμο να ξεράνει τα πάντα πάνω μου, να με γεμίσει άμμο.
Στο σώμα, στα μαλλιά, στα μάτια…
Να με καλύψει αν μπορεί, να χαθώ και να βγω μέσα απ΄το χρυσαφί μια άλλη.
Άλλη …
Να σηκωθώ να περπατήσω σε καινούργιο μονοπάτι, να με μάθω ξανά βήμα το βήμα.
Να ψάξω το χαμόγελό μου, τον εαυτό μου, να με χτίσω απ'την αρχή ξανά.
Άδεια πια…
Απ'την αρχή ξανά...
