Λοιπόν, άκου πως έχει η κατάσταση…Σήμερα πήρα γράμμα...
"Ανιψιά, αυτή τη στιγμή όχι μόνο δεν τη παλεύεις, δεν παλεύεσαι κιόλας.
Σήμερα λοιπόν σου γράφω ένα γράμμα και θα το αφήσω εδώ να υπάρχει μέχρι να ξεκουνηθείς να μου τη πείς, να ξεχεστούμε, να θυμώσεις, να κλάψεις, να προχωρήσεις ρε αδερφέ!
Για πάμε μία…
Αγαπητή ανιψιά…
Όχι..
Αγαπημένη ανιψιά…
Ούτε..
Χμμμμμ…κάτσε το’χω…
Μαλακισμένο μου,
Ήρθε η ώρα να σου πώ ότι μιας και έχεις γονατίσει απ΄τη μαλακία και ξημεροβραδιάζεσαι σε κλαψομουνιάρικα ποστάκια, εγώ η αγαπημένη σου θεία θα σε πλακώσω στις μάπες να ισιώσεις!
Καλό μου παιδί, πρέπει να σηκωθείς ξανά, να καταλάβεις ότι όσο κι αν νιώθεις σκύλα, μαλάκας, απογοητευμένη…όσο κι αν τρίβεσαι στα σκατά…τα μούτρα σου θα μείνουν ίδια!
Στο λέω εγώ που και πλαστικές έκανα και ορούς νεότητας πήρα…και ότι μπορεί να κατεβάσει το μυαλό κάποιου, το χρησιμοποίησα.
Ο άνθρωπος δεν αλλάζει για κανέναν!
Σε κάποια πράγματα κάνεις πίσω, σε άλλα προσπαθείς να βρεις μια χρυσή τομή, προσπερνάς τον εαυτό σου, τον ξεχνάς…ΔΕΝ αλλάζεις όμως.
Όχι επειδή το απαιτούν οι καταστάσεις ή ένας άλλος άνθρωπος. Αλλάζεις μόνο για την πάρτη σου και όπου δεν κάνεις εσύ σε εσένα!
Ξέρω ότι είναι δύσκολο καμιά φορά όταν είσαι μέσα σε μια κατάσταση να βρείς την πόρτα για να φύγεις. Ξέρω ότι έκανες παπαριές, κόπηκες από καναδυό καρφιά όταν ξεκρέμαγες τα παλιά κάδρα, άφησες λίγο παραπάνω το βλέμμα σου σε ένα καθρέφτη, μονολόγησες αρκετά με ανύπαρκτους συνομιλητές.
Πάνε αυτά ρε…
Σήκω, άνοιξε τα παράθυρα γιατί βρώμισε εδώ μέσα σάπια όνειρα.
Ξεσκόνισε γιατί έχεις καλυφθεί με σκόνη χρόνων…
Δε σε βλέπει κανείς έτσι όπως έχεις γίνει.
Ντύσου με χρώματα να μη γαμήσω!…
Βάλε αλλιώς τη διάθεσή σου, μάζεψε ότι σε χαλάει και κάψε το.
Ο χρόνος περνάει και δε λυπάται κανέναν, δε περιμένει κανέναν…
Έτσι πρέπει να είσαι και εσύ.
Μαγιό, σαγιονάρες, πετσέτα, παραλία.
Γκομενάκια, ποτάκια, θάλασσα, χορό…
Κοπελιά…ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕ!
Δε πέθανες τζουτζούκα, απλά άλλαξες σελίδα…δυό σελίδες μη σου πώ.
Μαθαίνεις απ΄τα λάθη σου μικρή, κι ο σκύλος αν καεί σε μια μπουκιά θα μυρίσει την επόμενη καλά πριν να την φάει…
Βγες και πρόσεχε ποιον αφήνεις μέσα, πέρνα καλά και μη μασάς.
Άλλωστε κληρονομικά αν το πάρεις ..Τσαντίλω είσαι και Τσαντίλω θα μείνεις!!!
Ποιος θέλει να μπλέξει με εμάς???
Βοοοοοοοοοοοοουυυυρ λέμεεεεεε….
Ναι ξέρω βρε μαλάκα, χαλαρά, δε γίνεται απ’τη μια μέρα στην άλλη…
Απλά έχεις ξενερώσει την οικογένεια, βάλε και τους αγαπητούς μου αναγνώστες που ιστορία περιμένανε και παραμιλητό αντίκρυσαν…Θα με ξεχέσουν και θα σε σκίσω!
Άντε σήκω, πάμε μαζί μπανάκι και από αύριο βλέπουμε.
Καλή μας τύχη μαλακισμένο μου!
Φιλιά,
Η θεία Τ."
