3.7.08

Πάμε..

Νέα δεδομένα…
Προσαρμογή…

Στα 16 εργοστάσιο, έπρεπε.
Στα 18 βραδινή δουλειά, έπρεπε.
Στα 22 τρείς δουλειές, για λίγο ήταν, έπρεπε.
Στα 30 άλλη πόλη, δε γινόταν αλλιώς.
Στα 31 σε ένα τάφο μπροστά, αντίο δεν υπήρχε ποτέ, μάλλον γιατί έτσι έπρεπε.
Στα 32 σπίτι άδειο πρώτη φορά...


Μια ζωή χωρίς κανένα δεδομένο, μια ζωή να προσαρμόζεσαι γιατί έτσι πρέπει.
Σήκω και τώρα μικρέ μου και περπάτα.
Το έχεις, το ξέρω ότι το΄χεις…
16 χρόνια τώρα τα πήγες μια χαρά.
Σήκω και εγώ θα βοηθήσω όσο μπορώ.
Ξεκίνα να αλλάζεις, να ξεχωρίζεις, να ξεχνάς, να δημιουργείς…και εγώ θα είμαι εδώ.
Όπως πάντα.

Θα καείς και θα γεννηθείς ξανά.

Νέα δεδομένα…
Προσαρμογή…
Ξανά.
Γιατί έτσι είναι
Πάμε.