Κάτι τέτοιες στιγμές εύχεσαι το μυαλό σου να ήταν ένα μάλλινο κασκόλ.
Πολύχρωμο..
Μαύρο..
Ότι γαμημένο χρώμα και σχέδιο θες…αρκεί να ήταν μάλλινο κασκόλ.
Να μπορείς να το ξηλώσεις και να το πλέξεις από την αρχή.
Κι εκεί που η πλέξη γίνεται ανάποδη να πλέκεις εσύ απ΄την καλή.
Καλή και ξανά καλή και ξανά καλή να μη γαμήσω.
Να κρατάς το νήμα για να μη χαθεί και να μιλάς με κάθε θηλειά του μέχρι να ματώσουν τα δάχτυλα. . .
Αλλά να το κρατάς εσύ το νήμα, μόνο ΕΣΥ.
Στην Καρυάτιδα, τη Lee και τον εαυτό μου.
Ξηλώστε
