31.10.08

Just a story...


Της πρότεινε να τη πάει σπίτι.
Είχε πιει πολύ και τα πάντα γύριζαν.
Δέχτηκε.
Στη διαδρομή προσπάθησε να παίξει με το μυαλό της.
Εκείνη το άφηνε να στάζει λίγο λίγο έξω απ΄το ανοιχτό παράθυρο μα δεν του έδινε να πιει γουλιά.
Χαμογελούσε μόνο πειραχτικά σαν απάντηση στα όσα της ψιθύριζε κάτω απ΄τη μουσική.
Φτάνοντας στο σπίτι έκανε να ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου.
Της έπιασε το χέρι απότομα.
Την τρόμαξε η ξαφνική επαφή.
«Θα γδυθείς για εμένα απόψε?», της είπε κοιτώντας τη βαθιά μέσα στα μάτια.
Έφυγε τρέχοντας και η πόρτα του αυτοκινήτου έμεινε ανοιχτή σαν τη πρόταση που ποτέ δεν κατάφεραν να τελειώσουν μεταξύ τους.
Μπήκε στο διαμέρισμά της.
Δεν άναψε το φως.
Το πρόσωπό της για κάποιο λόγο έκαιγε.
Άνοιξε το ζεστό νερό στο μπάνιο και το άφησε να τρέχει, έριξε το αγαπημένο της άρωμα μέσα και χάθηκε για λίγο στο διάφανο που άλλαζε σε άσπρο και ανεβαίνοντας κάλυπτε τους αστραγάλους και τις γάμπες της.
Καυτό.
Όταν έφτασε στα γόνατά της βυθίστηκε μέσα του και έκλεισε τα μάτια.
Ξάπλωσε μέσα στον σιωπηλό υγρό της κόσμο και για λίγο έσβησαν τα πάντα.
Έπαψαν να γυρίζουν και να την τρομάζουν.
Έβγαλε το πρόσωπο στην επιφάνεια του νερού παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.
Τα μαλλιά της κινούνταν γύρω απ΄τα μάγουλα σαν μικρά κλαδιά ενός δέντρου που αναζητούσε καιρό τη βροχή.
Χάιδεψε με τα δάχτυλά της το βρεγμένο δέρμα.
Τα χείλη, το λαιμό, το στήθος, την κοιλιά της.
Ταξίδεψε σε κρεβάτια ξενοδοχείων, σε παραλίες με ξανθή άμμο, σε ερημικά πάρκα και μπαλκόνια με κεριά, σε κορμιά άλλων.
Εικόνες.
Χωρίς ερωτήσεις.
Οι πιο όμορφες σκέψεις τις δεν είχαν λόγια, μόνο ανάσες είχαν.
Αγγίγματα και ανάσες.
Τα χέρια της κατέβηκαν στους γλουτούς και γλίστρησαν ανάμεσα στους μηρούς της.
Δάγκωσε τα χείλη της και το νερό για λίγο πήρε ζωή σε μια απότομη δίνη που ρούφηξε τα πάντα εκεί λίγο πιο κάτω απ΄την κοιλιά της.
Στιγμές αργότερα η επιφάνεια πήρε να ηρεμεί και εκείνη έγειρε το κεφάλι στο πλάι μέσα σε ένα αναστεναγμό.
Άνοιξε τα μάτια..
Η απάντηση ήρθε ξαφνικά στο μυαλό της.
«Αν γινόσουν διάφανο καυτό νερό για’μένα , τότε ναι..
θα γδυνόμουν μέσα σου κάθε βράδυ.»

ΥΓ. Luthienaki δεν είχα κέφια για παραμύθι αλλά ελπίζω να ξεπέρασα τον αδερφό στην παραμύθα..