"Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει."
-Φωνές Κ.Π.Καβάφης
...............................................
Μια σκέψη μέσα σε μια άλλη,
μια λέξη μέσα σε μια άλλη
Ένα βλέμμα πίσω απ΄το δικό μου,
ένα μυαλό μες στο μυαλό μου.
Και κάπου κάτι είναι δικό μου...
