Σούπα και τσάι...
Χμμμμμμμμμ.......
Ατομικά φακελάκια και βραστό νερό.
Απλά πράγματα.
Βραστήρας κούπα και κουτάλι.
Τίποτα άλλο.
Και τα πόδια μου να με κρατήσουν γιατί ζαλίζομαι.
Πορτοκάλια να πιεις.
Τα σιχαίνομαι...είναι ξινά και βάζω ζάχαρη.
Χάνουν τις βιταμίνες έτσι.
Ε και?
Χάνουν και την ξινίλα όμως.
Μακάρι να άλλαζαν και οι άνθρωποι με λίγες κουταλίτσες ζάχαρη.
Και εγώ...
Που να μην έπινα τόση ζάχαρη, φαντάζεσαι πως θα ήμουν???
Χαχαχαχαχααα
Χαρτομάντιλα παντού...
Ωωωωωωωωω χιονίζει στο σαλόνι μου....και στην κρεβατοκάμαρα στο ένα κομοδίνο μόνο!
Έχω να καπνίσω από χθες και ούτε καν με νοιάζει.
Το μυαλό ρε φίλε...όταν αποφασίζει αυτό όλα κόβονται.
Θέλω εκδρομή.
Να είμαι λέει στο πίσω κάθισμα και να περνάμε δέντρα και ποτάμια και να με νανουρίζει μουσική.
Παραισθήσεις λέγεται αυτό?
Ωραία θα ήταν.
Πάω να ξαπλώσω γιατί κρυώνω τώρα.
Μπορεί να με ξυπνήσει κάποιος με ένα φιλί?
Όχι λάθος!
Όχι κάποιος...
Στο μέτωπο να δει αν έπεσε ο πυρετός.
Θέλω και μια μπλούζα απ΄τα σιδερωμένα. Αυτή έγινε χάλια...
Και λίγο νερό και αγκαλίτσα...
......και..........
Και μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν είναι εδώ κανείς... ;)
Περαστικά μου ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!
