17.11.09

Behind closed doors...


Παραμύθια και αλήθειες και μουσικές και όνειρα και οι εφιάλτες μου και η δεξιά μεριά του κρεβατιού μου και το αριστερό μου μαξιλάρι που με κοιτάει κάθε βράδυ το μαλακισμένο.
Κουρτίνες που σιχαίνομαι και σκοτεινό δωμάτιο κι ας είναι μέρα, γιατί μου αρέσει σκοτεινό για να μπορώ να κοιμηθώ και θα το άλλαζα με ένα σεντόνι σε ένα χρωματιστό τζάμι σήμερα κι ας μην κοιμόμουν ποτέ.
Μπαλκόνι μικρό και βαρετό και σαλονάκι ασπρόμαυρο και βαρετό και κουζίνα πολύχρωμη και ....ε ναι...
Πάπλωμα μέχρι το μέτωπο και τα πόδια μου παγωμένα, πονάει το αριστερό μου χέρι, πιάστηκα γαμώ το αρκουδάκι μου γαμώ μεγάλη γυναίκα δε ντρέπομαι.
Να μη ντρέπομαι καθόλου να κάνω τα πάντα θέλω.
Να μη χρειάζεται να σκεφτώ ούτε να μιλήσω. Να μπορώ να γδυθώ και να φιλήσω.
Να με δει το αριστερό μου μαξιλάρι και να το βουλώσει. Να ξεχάσω ανοιχτό το παράθυρο να μπει φως το πρωί να με βρει ακόμα ξύπνια.
Να χάσω το ασπρόμαυρο και βαρετό μου.
Να με χάσουν οι εφιάλτες μου και να με βρεις εσύ.
Ήλιος σήμερα και καφές έξω και μπύρα μετά και ψώνια και μουσική στο αμάξι και ταινία στον καναπέ και θα κοιμηθεί το σήμερα όπως πάντα για να ξυπνήσω στο ίδιο άλλο αύριο.
Να μαζέψω λεφτά πρέπει. Να αποφασίσω που θέλω να πάω πρέπει. Να σταματήσω να αγχώνομαι επίσης ..κι αυτό πρέπει. Να πάνε να γαμηθούν τα πρέπει..πρέπει!
Δε νομίζεις?
Ναι.
Να κοιμηθώ μέσα σε σαπούνι και ζεστό νερό για να μουδιάσω.
Να αφήσω ανοιχτή τη μουσική και την πόρτα ξεκλείδωτη πως και καλά είμαι εντάξει με εμένα μέσα, πως και καλά είμαι γαμώ και κανένα πρόβλημα.
Να ρίξω στο πάτωμα το αριστερό μαξιλάρι και να κοιμηθώ σε εκείνη τη μεριά που σιχαίνομαι. Να κάνω κάτι ρε αδερφέ. Να κάνω κάτι για να γίνει κάτι.
Να γίνει κάτι στην ησυχία που με βρήκε πάλι και τη μισώ θανάσιμα.
Γκρινιάρα κακιασμένη. Ανυπόμονη μαλακισμένη. Μοναχική και μουτρωμένη.
Όλα καλά.
Όλα...
Καληνύχτα!!!