Βροχή..πολύ βροχή...
Νομίζω πως οι μαλακίες είναι μικρούτσικα εντομάκια με μικρούτσικα φτεράκια και περιφέρονται γύρω σου χωρίς να τις καταλάβεις. Που και που κάποια σε διαλέγει και τσουυυυπ έρχεται με τα φτεράκια της η πόρνη και κολλάει στο πετσί σου. Περνάει τα πάντα σου!
Και σε ρουφάει όσο τη θυμάσαι και μεγαλώνει και σε πνίγει, σε θολώνει, σε μικραίνει...στο μυαλό και στην ψυχή. Και μετά ακολουθούν κι άλλες ...κι άλλες...
Ξαπλώνω λίγο ακούγοντας τη μανία του νερού....να αδειάσω το κεφάλι μου.
Γύρισα απ΄τις διακοπές και έπεσα πάνω σε έδαφος ανώμαλο. Με ενημέρωσαν αυθόρμητα και με μεγάλο θράσος πως έχασα κάτι δικό μου. Ολόδικό μου. Από αυτά που σου φορτώνει η ζωή με το που ανασαίνεις χωρίς καν να σε ρωτήσει. Από αυτά που δε χρειάζεται να αποδείξεις ή να σου αποδείξουν πως στην ούγια τους έχουν τα δικά σου αρχικά. Από αυτά που για να πάψουν να' ναι δικά σου πρέπει να φύγει η ζωή από μέσα τους ή από 'σένα Κι όμως....
Όχι πια σου λέει....Έξω...λέει... Ένα λιγότερο. Δύο? Έχει σημασία?
Άντε γαμήσου λέω εγώ...
Μου' ρχεται στο μυαλό εκείνο το τραγούδι,"δεν είναι ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός.."
Κι αν τρέφονται απ΄τη μνήμη σου..καλό είναι να ξεχνάς. Για να πεθαίνουν.
Να σταματάνε να κουνάνε τα φτεράκια τους και να ξεκολλάνε μια μια οι γαμημένες από όπου κάθονταν και σε ρουφούσαν. Θα μείνουν μικροσκοπικά σημάδια αλλά δεν έχει σημασία. Τι έχει σημασία?
Φοβάμαι τους κεραυνούς. Τουλάχιστον αυτοί ξέρω γιατί με φοβίζουν. Έτσι πρέπει...Οι άλλοι όμως? ..
Αναρωτιέμαι. Μακάρι να μπορούσα να σου εξηγήσω τι...
Στην Κρήτη ήμουν μόνη σε ένα καφέ και έγραφα, ήρθε ένα σκυλί και κάθισε κάτω απ΄τα πόδια μου. Κοιτούσε απέναντι τη θάλασσα τόσο μα τόσο θλιμμένο...
Προσωρινή παρέα εγώ. Ίσως όσο ήσυχη έπρεπε για να' ναι ασφαλές. Προσωρινή παρέα κι αυτό, όσο έπρεπε για να νιώσω πως προστατεύω κάποιον.
Θα' θελες να ήμασταν πολύχρωμα γυαλιστερά ψαράκια για να βουτήξουμε και να χαθούμε εκεί μέσα φίλε....Κι εγώ θα΄θελα. Έλα κοντά να δω τα μάτια σου και να σου πω...
Δε θα γίνουμε ποτέ!
Το πολύ πολύ να συναντηθούμε για στιγμές....για ένα τσιγάρο και λίγη παρέα.
Δεν έχω εγώ μικρή ψυχή να μη γαμήσω....
Ξύπνα να τους ξεχάσουμε ρεεεεεεεεεεεεεε!
.................Μαλακίες!
Νομίζω πως οι μαλακίες είναι μικρούτσικα εντομάκια με μικρούτσικα φτεράκια και περιφέρονται γύρω σου χωρίς να τις καταλάβεις. Που και που κάποια σε διαλέγει και τσουυυυπ έρχεται με τα φτεράκια της η πόρνη και κολλάει στο πετσί σου. Περνάει τα πάντα σου!
Και σε ρουφάει όσο τη θυμάσαι και μεγαλώνει και σε πνίγει, σε θολώνει, σε μικραίνει...στο μυαλό και στην ψυχή. Και μετά ακολουθούν κι άλλες ...κι άλλες...
Ξαπλώνω λίγο ακούγοντας τη μανία του νερού....να αδειάσω το κεφάλι μου.
Γύρισα απ΄τις διακοπές και έπεσα πάνω σε έδαφος ανώμαλο. Με ενημέρωσαν αυθόρμητα και με μεγάλο θράσος πως έχασα κάτι δικό μου. Ολόδικό μου. Από αυτά που σου φορτώνει η ζωή με το που ανασαίνεις χωρίς καν να σε ρωτήσει. Από αυτά που δε χρειάζεται να αποδείξεις ή να σου αποδείξουν πως στην ούγια τους έχουν τα δικά σου αρχικά. Από αυτά που για να πάψουν να' ναι δικά σου πρέπει να φύγει η ζωή από μέσα τους ή από 'σένα Κι όμως....
Όχι πια σου λέει....Έξω...λέει... Ένα λιγότερο. Δύο? Έχει σημασία?
Άντε γαμήσου λέω εγώ...
Μου' ρχεται στο μυαλό εκείνο το τραγούδι,"δεν είναι ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός.."
Κι αν τρέφονται απ΄τη μνήμη σου..καλό είναι να ξεχνάς. Για να πεθαίνουν.
Να σταματάνε να κουνάνε τα φτεράκια τους και να ξεκολλάνε μια μια οι γαμημένες από όπου κάθονταν και σε ρουφούσαν. Θα μείνουν μικροσκοπικά σημάδια αλλά δεν έχει σημασία. Τι έχει σημασία?
Φοβάμαι τους κεραυνούς. Τουλάχιστον αυτοί ξέρω γιατί με φοβίζουν. Έτσι πρέπει...Οι άλλοι όμως? ..
Αναρωτιέμαι. Μακάρι να μπορούσα να σου εξηγήσω τι...
Στην Κρήτη ήμουν μόνη σε ένα καφέ και έγραφα, ήρθε ένα σκυλί και κάθισε κάτω απ΄τα πόδια μου. Κοιτούσε απέναντι τη θάλασσα τόσο μα τόσο θλιμμένο...
Προσωρινή παρέα εγώ. Ίσως όσο ήσυχη έπρεπε για να' ναι ασφαλές. Προσωρινή παρέα κι αυτό, όσο έπρεπε για να νιώσω πως προστατεύω κάποιον.
Θα' θελες να ήμασταν πολύχρωμα γυαλιστερά ψαράκια για να βουτήξουμε και να χαθούμε εκεί μέσα φίλε....Κι εγώ θα΄θελα. Έλα κοντά να δω τα μάτια σου και να σου πω...
Δε θα γίνουμε ποτέ!
Το πολύ πολύ να συναντηθούμε για στιγμές....για ένα τσιγάρο και λίγη παρέα.
Δεν έχω εγώ μικρή ψυχή να μη γαμήσω....
Ξύπνα να τους ξεχάσουμε ρεεεεεεεεεεεεεε!
.................Μαλακίες!
