Buried at PhotoCasket.com
Πετάει..μάλλον αιωρείται και είναι όλα τόσο ήσυχα..
Ο ήλιος ζωγραφίζει χίλια χρώματα και οι μυρωδιές των λουλουδιών ζαλίζουν το μυαλό της.
Χίλια χρόνια αν ζούσε θα ήθελε να τα ζούσε εδω μέσα..
Κοιτούσε τα σύννεφα ψηλά,τα καταπράσινα φύλλα των δέντρων,άκουγε μακριά τα τιτιβίσματα των πουλιών..
Ούτε για ένα λεπτό δεν ένιωσε το δέρμα της να συσπάται για να αλλάξει το χαμόγελο που είχε..θαρρείς αιώνια..στο πρόσωπό της.
Ήταν ερωτευμένη,με τη ζωή της,με τα χρώματα,με τους ήχους,με την αίσθηση του μουδιάσματος που σου δίνει η αναπάντεχη και απέραντη χαρά..
Κάποτε η γυαλιστερή της φούσκα άγγιξε ένα γλυκό κόκκινο τριαντάφυλλο..το μικρό του αγκάθι την έκανε να σκάσει και εκείνη άρχισε να πέφτει..προς το έδαφος.
Όσο τα πάντα γύρω της μεγάλωναν και μέχρι η ράχη της να αγγίξει το χώμα συνέχισε να χαμογελά με μια γαλήνη..γιατί αξίζει η ζωή
..κι ας είναι η αιώρηση στη φούσκα σου να κρατήσει μόνο μια στιγμή..
