Ανοίγεις το στόμα και βγάζεις ποτάμια μαύρα που καίνε..κοιτάς και τα μάτια σου είναι σκοτεινά, μ'αγριεύουν..
Κλείνω πόρτες και παράθυρα..να φύγεις..
Μπαίνεις απ΄τις χαραμάδες, απ'τις αχτίδες του φωτός που γίνονται γκρίζες και γεμίζουν τα πάντα...
Βγαίνω έξω και εξαφανίζεσαι στα γέλια ,τις παρέες..όμως ακούω τα βήματά σου πίσω μου και δεν γυρίζω να κοιτάξω..
-------------------------------------------------------------------
Σου μιλάω και μόλις ανοίγω το στόμα μου τρέμμεις..τα μάτια σου γεμίζουν φόβο όταν σε κοιτάω...
Είμαι εδώ για να σου κάνω παρέα και εσύ κρύβεσαι..περιμένω να βγείς και σε ακολουθώ ..μα δε γυρίζεις να με δείς..
..τελικά τα πράγματα αλλάζουν μορφή όταν η ματιά που τα κοιτάζεις είναι διαφορετική..
Εσύ από ποιά μεριά κοιτάς τη ζωή σου?
