Nύχτωσε...ήταν τόσα πολλά τα αστέρια στον ουρανό..απόψε έμοιαζαν περισσότερα απο χθές κατά έναν ανεξήγητο λόγο.. Καθόταν εκεί πάνω σε ένα και κοιτούσε γύρω..ένοιωθε μια παράξενη μα γλυκιά ηρεμία..
''Περίεργο αλλά δεν θυμάμαι να ένιωθα έτσι και χθες''..σκέφτηκε..έχω μια πικρή γεύση στο στόμα..αλλά δεν ξέρω γιατί.
Κούνησε λίγο τα πόδια του μαζί με τον άνεμο και χαμογέλασε...κοίταξε κάτω..τα σύννεφα άρχισαν να παραμερίζουν και μια εικόνα ξεκαθάριζε σιγά σιγά...
Ήταν δυο παιδιά..σαν να τα είχε ξαναδεί κάπου αυτά τα δακρυσμένα μάτια..που
όμως?
Πόνεσε μέσα του κάτι ξαφνικά ..''κρίμα'',σκέφτηκε..''θα έπρεπε να είναι εδώ μαζί μου αυτά τα δυό για λίγο..να νιώσουν την ελευθερία και τη γαλήνη που απλώνεται πάνω απ'τα κεφάλια τους..''Δεν ήθελε να κοιτάξει άλλο..η εικόνα του δημιούργησε ένα αίσθημα κενού βαθιά μέσα του και δεν του άρεσε..''δε μπορεί''μονολόγησε..''κάποτε θα τα βρω αυτά τα δυό παιδιά..θα κάθονται και εκείνα σε κάποιο αστέρι εδώ ψηλά ..άλλωστε δεν είναι μακριά...μια ανάσα μόνο..''
Εκείνη τη στιγμή στα αυτιά του άκουσε τη γνώριμη φωνή της μιας από τις δυο δακρυσμένες φιγούρες να λέει στην άλλη..''μη κλαίς..θα τον βρούμε και θα είναι χαμογελαστός όπως πάντα..στο υπόσχομαι..δεν είναι μακριά..μια ανάσα μόνο..''
Χαμογέλασε ξανά..αφέθηκε για λίγο στο χάδι του ανέμου και χάθηκε στη λάμψη του αστεριού που τον κρατούσε..
______________________ _ _
''Κοίτα ..κοίτα πως λάμπει εκείνο το αστέρι..θυμάσαι να το έχεις ξαναδεί?''
''Όχι..μα είναι όμορφο..πάμε για ύπνο?''
''Ναι..κι ίσως το ονειρευτούμε απόψε..Καληνύχτα..''
''Καληνύχτα ...''
...ευχαριστώ έναν φίλο για την ιδέα
