Κώλωσα...
Μου έφτασε η λέξη ως τη γλώσσα και μετά πνίγηκα.
Με έπιασε βήχας και δάκρυσα και τίποτα δεν είπα.
Έτσι τα καταφέρνω πάντα.
Είναι η στιγμή που λυγίζει ο τσαμπουκάς μου.
Η στιγμή που θέλω να εξαφανιστώ γιατί κάποιος με στεναχώρησε τρελά.
Μέχρι τώρα...
Μέχρι την τελευταία φορά που μιλήσαμε.
Άκουσα μια πρόταση και πνίγηκα.
Βήχας δεν ακούστηκε και το έκρυψα το δάκρυ...
Και το πιο παράξενο απ' όλα?
Ήθελα να μείνω σε αυτή τη στιγμή μέχρι το τέλος μου.
Κώλωσα που λες...ξανά!
Πνίγηκα από ένα τρελό σύννεφο βγαλμένο από τις σελίδες μιας Super Κατερίνας του παρελθόντος, τίγκα στο αστεράκι και τη ροζ γυαλάδα....
Η δική μου κιτς στιγμή απίστευτης ευτυχίας...
Γαμάτο δεν είναι να πνίγεσαι από κάτι άλλο για αλλαγή?
Ζάχαρη πολύ που μου καίει τα μάτια.
Ζέστη πολύ που με κάνει να ανατριχιάζω.
Εικόνες που με φτιάχνουν από την αρχή ξανά.
Και ένα άρωμα που διέλυσε όλες μου τις αναστολές και γέννησε χίλια θέλω και μπορώ.
Είμαι 33.
Ναι...
Και?
Δε ξέρεις πόσο χέστηκα...
Δε ξέρεις πόσο χέστηκα για όλα και πόσο περίμενα αυτή τη στιγμή...
Τη στιγμή που το ροζ μου σύννεφο βρέχει μέλια και κολλάνε όλα όσα τρέχουν να με πιάσουν.
Και εγώ κάθομαι από κάτω του γυμνή και κάνω μπάνιο στο μέλι και το τρώω, και το αλείφω στα μαλλιά μου και στο δέρμα μου..
Πόσο τρελό και κιτς και χαζό και αστείο και ...
"33χρονη εθεάθη να λούζεται κάτω από ροζ αγνώστου ταυτότητος σύννεφο που φήμες λένε πως έσταζε μέλι........."
χαχαχχαχαααααααααααααα
Και να φανταστείς ότι πάντα διάβαζα Μπλεκ!
Ε ρε τι έχανα..........................................
:)
