Είμαι γκρινιάρα.
Μπορώ να το τραβήξω όμως.
Ναι!
Μπορώ να το φτάσω εκεί που δε παίρνει και να γίνω τόσο μα τόσο γκρινιάρααααααααααα....εκνευριστικά πολύ λέμε!
Και σήμερα το νιώθω..έρχεται!
Θέλω να τα διαλύσω όλα, να τσακωθώ ακόμα και με τους συνδετήρες στο γραφείο, να γυρίσω τη μούρη μου επιδεικτικά και να φύγω!
Να εξαφανιστώ θέλω!
Γαμώ τα θαυμαστικά γαμώ!
Γαμώ τις τελείες και τα πάντα γαμώ σήμερα!
Και χθες μη φανταστείς ....και αύριο σίγουρα...
Είναι οι μέρες τέτοιες.
Είναι οι τελευταίες παράξενες κωλομέρες. Που δε ξέρω πόσες είναι για να εντοπίσω και κατά πόσο είναι τελευταίες ή περίπου τελευταίες.
Είναι που πρέπει να μαζέψω ένα σπίτι σε κούτες.
Είναι που ψυχοπλακώνομαι όταν βλέπω ασυμμάζευτο το σπίτι...πόσο μάλλον αν έχει κούτες παντού! (Δε θέλω κανένα σχόλιο σε αυτό...ξέρω και μόνη μου τι είναι και τι δεν είναι φυσιολογικό αλλά θα με αναλύσετε σε άλλο ποστ...σε αυτό μιλάω εγώ και δεν ακούω όχι!)
Είναι που βρέχει και όταν δε βρέχει έχει συννεφιά και ζέστη.
Είναι που μου τη σπάει η βροχή...ΚΑΙ η ζέστη!
Είναι που έχω μαζέψει καιρό μέσα μου νεύρα για όλους και να...τελευταίες μέρες δε κάνει να τα αφήσω μέσα μου!
Είναι που θέλω να είμαι αλλού τόσο πολύ που δε περνάνε οι γαμοτελευταίες μέρες.
Ε!!!!
Είναι που δε θέλω και πολύ...
Καταλαβαίνεις!
Γι'αυτό σου λέω...
Χέστα.........φέρε μου συνδετήρες να τσακωθώ, φέρε μου ποστ ιτ και ημερολόγια να τη πληρώσουν γιατί πάλι εφιάλτες θα βλέπω το βράδυ και δε θα ξέρω γιατί.
Που ξέρω δηλαδή...πολύ καλά!
...................
Βασικά για να λέμε την πάσα αλήθεια.....μια αγκαλιά θέλω να σβήσουν όλα και να... είναι τελευταίες μέρες που δεν την έχω ε?
Ναι....ναι....
