30.12.09

Χμμμμμ....Τελευταία ευχή του 2009....

Να κάνω μια λίστα θέλω να τη μαζέψω ρολό και όταν έρθει ο κοκκινιάρης να του τη βάλω στον κώλο.
Δεν υπάρχει? ΠΟΙΟΣ? Τι λέτε ρε???
Δεν υπάρχει ο Σάντα? Και εγώ που θα ρίξω το φταίξιμο των πιο μαλακισμένων στιγμών μου τις τελευταίες ημέρες του χρόνου?
Σε εμένα?

.....................

Μάλιστα.....
Ταξίδευα στο Κτελ για πίσω με μια γκόμενα που δούλευε ακριβώς στην ίδια θέση με εμένα ΑΛΛΑ στην Αθήνα και ερχόταν ΣΠΙΤΙ της για πρωτοχρονιά. Εγώ πάλι έτυχε να φεύγω απ΄το σπίτι μου μιας και δε δουλεύω εκεί και μιας και ήταν αδιανόητο να λείπει η πολύτιμη βοήθειά μου από τη δουλειά (χα!) αυτές τις ημέρες. Έπαιρνε όλο τον κόσμο τηλέφωνο να κανονίσει, να πει για το καινούργιο σπίτι που αγόρασε στην Αθήνα, για το μπαμπά της που χάρηκε τόσο πολύ για το κοριτσάκι του και φιλούσε μέχρι και το συμβολαιογράφο...Δε ξέρω τι με πείραξε πιο πολύ απ΄όλα στα λόγια της αλλά ο λαιμός μου κλείδωσε, δε μπορούσα να πάρω ανάσα. Χτύπησε το τηλέφωνο και ήξερα πως αν μιλήσω λίγο παραπάνω θα βάλω τα κλάματα με τόση δύναμη που θα της βρέξω τα κόκκινα λουστρίνια της και θα ψάχνει χρονιάρες μέρες να τα αντικαταστήσει οπότε κρατήθηκα. Έβαλα το mp3 τέρμα και την άφησα να ξεφορτίσει το κινητό της με τα ίδια και τα ίδια ξανά και ξανά...
Τεσπα.
Εγώ φταίω...

.............................

Σήμερα ήρθα το πρωί και βρήκα στο γραφείο μου ένα μπουκάλι κρασί, κόκκινα στολίδια και ένα κιβώτιο ακτινίδια.
Ακτινίδια δεν τρώω, το κόκκινο δε με τρελαίνει αλλά το κρασί θα είναι το άλλο μου μισό αύριο το βράδυ.
Ελπίζω να μην ισχύει αυτό το "όπως σε βρει η αλλαγή του χρόνου έτσι θα είναι όλος ο χρόνος"....
Γιατί για όλο το '10 εγώ θα φταίω πάλι ............

Χμμμμμ....Τελευταία ευχή του 2009....
Mια μεγάλη αγκαλιά.
Να έχετε όλοι.

ΥΓ.Να περάσετε τέλεια παίδες και καλή χρονιά!