Άντε γαμήσου!
Στον Δ.
Που είσαι ένα αδιάφορο ανθρωπάκι που έφτασε εκεί που είναι γλείφοντας κώλους, παραμένει εκεί που είναι γλείφοντας κώλους και περνάει τις μέρες του γαμώντας κώλους αυτών που δε δέχονται να υπάρχουν με τον τρόπο που υπάρχεις εσύ!
Στη Σ.
Που πατάς όπου βρεις και δεν καταλαβαίνεις. Ρουφάς ότι βρεις από αυτούς που σε καταλαβαίνουν και ελπίζω απλά να μη βρω τη δύναμη να είμαι εσύ για ‘σένα τη στιγμή που θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις!
Στη Γ.
Που κολλάς σε πράγματα που δεν υπάρχουν, σαλιώνεις τις ίδιες πληγές. Αυτές που υπάρχουν μόνο μες στη φαντασία σου. Αναρωτιέμαι αν κάποτε αποκτήσεις μια πραγματική πληγή….θα βρεις αλήθεια σάλιο να τη γλύψεις?
Στη Μ.
Πώς πρέπει να προφέρω το σε χρειάζομαι για να το νιώσεις?
Ποιο είναι το σωστό σχήμα του στόματος, του σώματος?
Δε θα΄πρεπε αλήθεια…εσύ απ’όλους να με καταλάβεις πριν να με καταλάβω εγώ?
Μήπως έφτασα εδώ γιατί απλά πάντα σε χρειαζόμουν και δεν υπήρχες ποτέ?
Στον Τ.
Που είσαι εδώ.
Που ακούς μόνο.
Που υπάρχεις.
Σε εμένα
Που είσαι έτσι.
Που κρύβεσαι.
Που μαζεύεις.
Άντε γαμήσου που πρέπει να σου πω κρατήσου!
