6.5.10

Ξέρεις τι θέλω?


Θέλω να σου πω τόσα πολλά.
Χωρίς να σκέφτομαι.
Θέλω να με μάθεις για να καταλάβεις.
Να μη σκέφτεσαι.
Θα με αφήσεις?
Θέλω να μη βλέπω αράχνες στον καθρέφτη μου και να πάψω να κλειδώνω πριν κοιμηθώ.
Θέλω να περπατήσω μόνη μου και να'ρθω να στο πω.
Θέλω όταν πέσω ξανά, να είσαι εκεί.
Θα με κρατήσεις?
Θέλω να ζωγραφίσω μέσα σου βαθιά ένα τεράστιο χαμόγελο, να μη το σβήνει τίποτα.
Να σου ράψω μια μεγάλη αγκαλιά να τη φοράς ότι καιρό και να' χει.
Να γλείψω τις πληγές σου και να τις βλέπω να γίνονται καλά.
Να ανάψω φωτιά τη νύχτα στο σεντόνι μας και να κάψω όλα μας τα σημάδια.
Θέλεις?
Να αλλάξω τις μυρωδιές που ξέρεις. Τις γεύσεις που έμαθες και τα χρώματα που είδες.
Να σε βλέπω να κοιμάσαι δίπλα μου τα βράδια και να σου ψιθυρίζω όσα δεν έχω πει ποτέ μου σε κανέναν.
Θέλω να γίνεις ο κανένας μου.
Εκείνος ο κανένας που ονειρευόμουν ότι δε θα' ρθει ποτέ.
Αυτός που ήξερα καλά τι θα του δώσω και πόσο θα τον ερωτευθώ.
Εκείνος που θα με έπαιρνε μακριά από τον εαυτό μου και θα με κράταγε να χτίσω το μέσα μου καινούργιο και γερό.
Να μου μάθεις να μιλάω θέλω. Ξανά απ΄την αρχή.
Σαν να ήμουν μικρό παιδί.
Να δω πως ο κανένας μπορεί να γίνει ο ένας μου.
Ο ένας μου που θα με κάνει να κλείνω τα μάτια και μη βλέπω μαύρο, ούτε γκρίζο.
Να κλείνω τα μάτια και να ονειρεύομαι μαζί του...
Κόκκινο
Μόνο αυτό θέλω....