;-/

Κούτες και σακούλες και φούσκες και σκόνη και μπίχλα και κρύο και μια ησυχία που μου έχει σπάσει τα νεύρα.
Έχει τεντώσει την υπομονή μου στο όριο.
Να τελειώνει όλο αυτό.
Να τελειώνει πια.
Αρκετά ρε, αλήθεια.
Πιάστηκα και δε μπορώ να γυρίσω το κεφάλι μου πάνω στις σακούλες που κοιμάμαι.
Κρύωσα και μέσα σε όλα έβγαλα ΚΑΙ το μικρό μου δαχτυλάκι....ΞΑΝΑ!!!
Ασιχτήρ δηλαδή λέμε!
Δεν το'χω. Δεν την έχω τη μετακόμιση πούστη μου. Επιπλωμένο έπρεπε να το΄χα νοικιάσει να πάρω τα ρούχα και τα βρακιά μου και να φύγω..
Τριάντα κούτες θα κουβάλαγα θα μου πεις και τότε. Για να μην υπολογίσω παπούτσια και αξεσουάρ.
Γυναίκες σου λέω παιδί μου.
Χάθηκε να γεννιόμουν άντρας? Χάθηκε?
Τρία παντελόνια, πέντε μπλούζες και δέκα σώβρακα μετακόμιση. Τζάμι!
Άσε και το άλλο. Δε γινόταν να' ρθει η ώρα μου το Γενάρη? Που είχε και το κρυουλάκι να τυλιχτώ στο πάπλωμα να είμαι μια κυρία. Τώρα με την κωλοζέστη όλη μέρα και το κρύο τη νύχτα σκέβρωσα. Πετσικάρισα...Πάει... Έχω και κάποια χρόνια πάνω μου το λουλούδι...
Τι να κάνουμε τώρα?
Διλήμματα, διαλείμματα, διαλύματα, πασαλείματα και ένα κάρο χρήματα σε delivery(τώρα που το θυμήθηκα) μιας και δε μπορώ να μαγειρέψω πάνω απ΄τη φούσκα. Βέβαιαααααα, ξέχασα να στο πω αυτό!!! Μου' χει φύγει ο τάκος στο σουβλάκι και τη σαλάτα. Είμαι και εύκολος άνθρωπος στο φαΐ, να μη στα λέω θα τα έχεις καταλάβει ως τώρα...Ε χέστα!
ΧΕΣΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Και το απόγευμα έρχονται να πάρουν τα πράγματα, με εμένα να στέκομαι λες και έχω καταπιεί τάβλα από αριστερά, με το κομμουνιστικό μου πιάσιμο, να κουτσαίνω με πρησμένο δαχτυλάκι και να είμαι και στραβή κι ανάποδη λόγω...dna!
Γι' αυτό σου λέω, να τελειώσει θέλω και είμαι σίγουρη πως το θες και εσύ και οι μεταφορείς και η μάνα μου και όλο μου το σόι. Μπας και το βουλώσω....επιτέλους!
Ας αφήσουμε τα όνειρα όμως γιατί έχω να σκεφτώ τι χάπι θα πάρω για τον πόνο, που θα κοιμηθώ απόψε και τι θα παραγγείλω για φαΐ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!

Γκρίνιαααααααααααααααα μου, σαν την αγάπη είσαι τόσο δύνατηηηηηηηηηηηη
Μίλα μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ...
ΠΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!