Σε ένα τέταρτο όλα θα είναι μια χαρά.
Τι σκατά με έπιασε να τα σκεφτώ όλα απόψε...
Το μυαλό μου έχει γίνει ζελέ και τα μάτια μου έχουν θολώσει. Καλά είναι να τα βλέπεις όλα θολά αλλά εμένα με φοβίζει. Ηλίθιες αδυναμίες της γυναικείας φύσης μου...
Έλα να μιλήσουμε για ένα τεταρτάκι και μετά να δεις θα νυστάξω και θα φύγω από μόνη μου.
Πες μου πως πέρασε η μέρα. Έχει κρύο εκεί?
Δεν ήρθα στη γιορτή σου. Αλλιώς τα υπολόγισα και αλλιώς μου βγήκαν. Και εκείνο το νερό στο βαζάκι αλλιώς το περίμενα να είναι και αλλιώς ήταν. Ακριβώς σαν εμένα... Θολό..
Και έφταιγα εγώ γι'αυτό.
Τι νέα να σου πω εγώ. Καλύτερα να σε κοιτάω.
Ναι αυτό.
Να περάσει και η ώρα με ηρεμία.
Τη χειρότερη στιγμή που πέρασε ανακάλυψα τη μεγαλύτερη αδυναμία μου. Κι αυτό γιατί μεγάλωσε απ΄όλες τις χειρότερες στιγμές και έγινε τόσο δυνατή που με νίκησε.
Γι΄αυτό πρέπει να περιμένω εδώ λίγο ακόμα.
Για να φύγει.
Είπα ψέμματα σήμερα. Και εσένα σου έχω πει. Πολλά.
Μικρά πολλά κι ένα μεγάλο.
Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Τώρα και εκείνο το μεγάλο μου φαίνεται ηλίθια μικρό.
Μια τόση δα χειρότερη στιγμή που πέρασε και πάει.
Δυο βράδια τώρα είναι κάτι άσχημο που με ξυπνάει.
Πλένω τη μούρη μου και τη σκουπίζω και μετά ξαπλώνω ξανά αλλά στην άλλη μεριά του κρεβατιού.
Ξέρεις...σκέφτομαι να κόψω το τσιγάρο. Δε με ευχαριστεί πια. Θα μου πεις τότε πρέπει να κόψω και το φαΐ και το νερό και πόσα άλλα...μπα...ίσως το τσιγάρο όμως...
Αποφάσισα χθες τι φταίει.
Σε εμένα μέσα.
Δεν είναι η θέα απ΄το μπαλκόνι, ούτε οι μυρωδιές το πρωί....
Εγώ είμαι.
Εγώ σε ένα μπαλκόνι με ένα γαμημένο τσιγάρο που δε με ευχαριστεί αλλά είναι εκεί για να περνάει η ώρα.
Όπου και να το βάλεις το μπαλκόνι, πάνω του θα είμαι πάντα εγώ...
Κοίτα , πέρασε το τέταρτο και τίποτα!
Πάω για άλλο μισό.


Φιλιά πολλά θα έρθω να σε δω.
Θα κάτσω να σου μιλήσω και εγώ τότε ένα τέταρτο.
Έτσι για παρέα...