22.2.10

. . .


Άναψε κεριά στην κρεβατοκάμαρα. Λευκά κεριά που μύριζαν βανίλια.
Έβαλε ζεστό νερό στη μπανιέρα και το αγαπημένο της αφρόλουτρο.
Λευκά όλα.
Άλλαξε τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες. Κόκκινο και πορτοκαλί.
Διάλεξε ένα μαύρο δαντελένιο σορτσάκι και ένα μαύρο φανελάκι.
Παλιό αλλά αγαπημένο.
Πήγε στο μπάνιο και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.
Τα μάτια της ήταν ...
Kαμιά φορά οι λέξεις δε φτάνουν για να περιγράψεις αυτά που βλέπεις μέσα στα μάτια των ανθρώπων.
Μπροστά της αφρός λευκός και ζεστό νερό..σχεδόν σαν μια αγκαλιά.
Γύρισε το κεφάλι και μπήκε αργά μέσα.
Έκατσε εκεί για ώρα με σιγανή μουσική να ακούγεται απ΄το σαλόνι.
Σκεφτηκε τι θα έλεγε, τι θα της έλεγε...πώς θα ήταν να τη φιλούσε και πόσο πολύ θέλει να τον αγγίξει.
Σκέψεις πάνω από πολύχρωμες φούσκες σαπουνιού.
Σιωπή σε καυτό νερό.

...

Ο αφρός άρχισε να μικραίνει ώσπου χάθηκε.
Βγήκε γυμνή απ΄το μπάνιο στάζοντας σε όλη τη διαδρομή ως την κρεβατοκάμαρα.
Εκεί είχε έναν ολόσωμο καθρέφτη.
Αυτή τη φορά προσπάθησε να αποφύγει να κοιτάξει μέσα στα μάτια της. Άπλωσε κρέμα στην κοιλιά, το στήθος και τα πόδια της..
Ξάπλωσε για λίγο στο κρεβάτι και χίλιες εικόνες πέρασαν από πάνω της.
Παντού.
Η μουσική συνέχισε να παίζει αλλά δεν έφτανε στα αυτιά της πια.
Τα μάτια της άρχισαν να καίνε.
Ολόκληρη άρχισε να καίει...
Το δέρμα κάποιες φορές προδίδει...
Έσβησε το φως και ξάπλωσε πάνω απ΄το πάπλωμα κοιτώντας τη φλόγα των κεριών.
Τις σκιές στον τοίχο.
Σκιές που γλιστρούσαν στο απαλό της δέρμα και έφταναν μέχρι μέσα της.
Ασπρόμαυρα δάχτυλα ανακάτευαν τα μαλλιά της και ζέσταιναν ένα σημάδι που είχε δεξιά στο λαιμό της.
Ήξερε τι χρώμα έχουν τα μάτια της αυτή τη στιγμή.
Ήξερε πως σε λίγο θα έχει το ίδιο χρώμα ολόκληρη...
Αυτό που έχει ο ουρανός πριν βρέξει.
Που έχει ένα σκονισμένο σπίτι κλειστό για καιρό και μια φωτογραφία που πήρε πολύ φως και δε δείχνει τίποτα πια.
Το χρώμα της σιωπής που βράζει, της ακινησίας.
Ενός άδειου χεριού.
Έσβησε ένα ένα τα κεριά και μια συνεχόμενη γραμμή καπνού άρχισε να ανεβαίνει προς τα πάνω.
Μια μικρή γραμμούλα εξασθενημένου λευκού μέσα στο απόλυτο μαύρο.
Αρωματισμένη αρχή για άλλη μια νύχτα.
Αρχή για
γκρίζα όνειρα με μυρωδιές βανίλιας μέσα σε ένα γνώριμο σκοτάδι.