3 + 3

Γεράσαμε ρε.......
Μαλακίες σου λέω δε νιώθω καθόλου γερασμένη.
Χαρούμενη νιώθω, ερωτευμένη νιώθω, μόνη μου νιώθω, δυνατή, παράξενη, θυμωμένη, κυκλοθυμική...πολλά νιώθω αλλά όχι κουρασμένη!
Άλλαξα τα μαλλιά μου πάλι, έχασα τρία κιλά, φοράω χρωματιστά ρούχα και φεύγω με το αυτοκίνητό μου ως τη θάλασσα.
Πέρασαν 2 ολόκληρα χρόνια από μια απώλεια που πάλι θυμάμαι λόγω γενεθλίων.
Πέρασε ένας χρόνος από το τέλος μιας σχέσης που είχε σχηματίσει τη μισή μου ζωή.
Πέρασε πολύς καιρός και δε σε έχω δει.
Μου φαίνεται περισσότερος από όλα τα άλλα.
Τελικά η μνήμη ξεθωριάζει όσα γουστάρει αυτή και άλλα τα φυλάει καλά κρυμμένα και στα πετάει μπροστά σου τη στιγμή που βρίσκεσαι πίσω απ΄το πιο ασήμαντο οχυρό σου. Όταν είσαι γυμνός σε μια υποτυπώδη λακκουβίτσα που έχεις σκάψει με δυο λέξεις και μια "και καλά" σίγουρη απόφαση.
Δεν υπάρχει λέμε!
Δε ξαναμιλάμε!
Δε θα τον ξαναδώ!
Σε μια κωλοπλατεία είσαι και περπατάς με αναμμένο τσιγάρο.
Περνάει κάποιος από δίπλα σου και έχει τα χέρια στις τσέπες.
Γυρίζεις και βλέπεις φευγαλέα τα μαλλιά του.
Σαπούνι μυρίζουν.
Σαπούνι και νερό.
Και σκατά.
Πάει η λακκούβα, και βρίσκεσαι να περπατάς ανάμεσα σε σκιές που φιλιούνται και λαχανιάζουν και βρέχουν σεντόνια και ξυπνάνε κάθε κομμάτι αίσθησης που είχε μείνει ξεχασμένο και στεγνό.
Και δε ντρέπεσαι να κοιτάς ξένες σκιές ρε?
Ξένες?
Και προλαβαίνει η λέξη να σκάψει στο μυαλό νέο οχυρό και να σε χώσει μέσα. Και καίγεσαι με το τσιγάρο και το πετάς και ανάβεις άλλο..
Κι όλα καλά...
Και χρόνια μου πολλά.
Και θέλω.
Αλλά ξέρω.
Και σκάβω.

Αν ήσουν εδώ θα σε φιλούσα με ένα φιλί ως το πρωί, με μία ανάσα.
Θυμάμαι και μένω ανάμεσα.


Θυμάμαι και με κρύβω.

Και τσιγάρο και χαμόγελο.
Γιατί είμαι καλά.
Για να θυμάμαι, να αγαπάω, να κρύβομαι και να μένω εδώ.
Είμαι καλά.
Χρόνια μου πολλά.........

Να με χαίρεστε, να με αντέχετε, να σας πρήζω, να βρίζω, να γελάω, να σας έχω και να με έχετε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε....και σε λίγο στην Αθήνα λέμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!

ΥΓ. Για ένα ολόκληρο χρόνο η ηλικία μου θα κάνει έξι? Πφφφφφφφφφφφφφφφφ!!!!!
;p
Mπορείτε να λέτε οτι έιμαι 30, μια χαρά θα το δεχθώ!
Μαααααααααααατς

Σσσσσσσστ........εγώ μιλάω!

Έφυγα το ΣΚ για βουτιές.
Σήμερα έχει συννεφιά. Δεν έχω μαγειρέψει τίποτα και προβλέπεται μεσημεριανός ύπνος για να ξεχαστεί η πείνα.
Βαριέμαι αφάνταστα αυτή την περίοδο πρινφύγωγιαδιακοπέςλείπουνόλοιοιάλλοι.
Σε λίγες ημέρες ....άσε θα θυμηθώ να το πω ανήμερα για να μη στραβώσω από σήμερα τσάμπα.
Τι κάνεις?
Αγόρασα κάτι παπούτσια που όποιος φίλος μου με δει να στέκομαι πάνω τους δε θα με αναγνωρίσει.
Δεκάποντο λουστρίνι σε μαύρο-άσπρο-κόκκινο!
Αγόρασα και ένα μαύρο κοντό στράπλες φόρεμα.
Μου έδωσε και μια φίλη ντομάτες και πιπεριές.
Έχω ένα αυγό στο ψυγείο άρα το βράδυ θα φάω ομελέτα.
Ποτέ δεν έτρωγα ομελέτα.
Ποτέ δε φορούσα φορέματα.
Ποτέ δε φορούσα τακούνια.
Λουστρίνι φόρεσα στη βάπτισή μου...
Εσύ θα πας διακοπές?
Γνώρισα έναν στη θάλασσα.
Μικρός πάλι ρε φίλε.
Μήπως σου βρίσκεται κάτι άνω των 32..3 σε λίγο είπαμε...
Πφφφφφφφφφφφφφφφφφ.......
Όχι δεν είμαι 25, όχι δεν είμαι 28...
ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΤΕ ΡΕ...ΚΑΙ 15 ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΤΕ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!
Μη μου μιλάτε αυτή τη βδομάδα ρε...από Δευτέρα θα τα ξαναπούμε.
Κλειστόν.
Πάω για ύπνο και ομελέτα και πάω να καταπιώ το μυαλό μου που μου γαμάει τα πάντα αυτό τον καιρό.
Με κέτσαπ.
Θέλεις να κάνεις κάτι για' μενα?
Μόνο για' μενα?
Παντού βάζω κέτσαπ.
Θα σβήσω όλες τις ημέρες ξεκινώντας από αύριο και θα αφήσω μόνο το επόμενο Σαββατοκύριακο .
Σαν να μην πέρασε ποτέ ο γαμημένος μήνας.
Γιατί να μην είναι έστω και ένας σας εδώ?
Ένας.
Για'μενα.
Έχω και μαύρο ψωμί , δυο φέτες.
Όρεξη δεν έχω.
Για όλα τα άλλα μου εκτός από την σκούρα πόρτα.
Τρως εσυ?
Να τρως.
Όταν έχει συννεφιά καπνίζω πολύ.
Τη νύχτα καπνίζω συνήθως.
Θα ανάψω δύο μαζί παραμευθαύριο και θα κοιτάω το δεύτερο ώσπου να καεί.
Να αυτό θα κάνεις για' μενα.
Θα είσαι εκεί.
Με το δικό μου τρόπο.
Δε τρώω...
Θα κοιμηθώ όσο περισσότερο μπορώ.
Όλα θα τα κάνω όσο περισσότερο μπορώ.
Θα ονομάσω και την ηρεμία μου έτσι.
Χα
Και την ηλικία μου.
Είμαι όσο αντέχω φίλε.
Είμαι όσο περισσότερο μπορώ.
Είμαι όσα λιγότερα έχω και όσα θέλω πιο πολλά.
Να σου ζωγραφίσω λίγο το σπίτι στην Αθήνα?
Έχω σκεφτεί που θα είναι και περιμένω.
Έχω κάτι να περιμένω.
Με περιμένει κάτι?
Ναι αμέ.
Το αβγό στο ψυγείο.
Με κέτσαπ.
Πάντα ...
Για 'μενα.
Εσύ τρως ομελέτα?
Να τρως...χάλια είναι!


ΥΓ. Για να μην ανησυχεί ο προφητεστ!
Δε θέλει και πολύ να σε βαρέσει η ζέστη...
ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!
; )

10 Ιστορίες...

....είπα απόψε στα δέκα μου δάχτυλα.

Δε κράτησα κανένα μυστικό.

...

Κι όταν διαλέξουν το πρόσωπο που θα αγγίξουν, όταν θελήσουν να χαϊδέψουν σώμα, θα τα αφήσω να μιλήσουν για ΄μένα

Να με ξετυλίξουν απαλά και να χαθούν χαμόγελα σε μπερδεμένα μαλλιά, δάκρυα σε απαλό δέρμα και όλα τα χρόνια μου σε μια αγκαλιά.

...

Αποφάσεις που δεν τήρησα γιατί ποτέ δεν ήταν θέλω.

Πρέπει που συμφώνησα και ακόμα με βαραίνουν.

Θα...να...ίσως...

Απ΄τις παλάμες ως τα ακροδάχτυλα ...μέρες πολλές.

Όλα μου σε δέκα ιστορίες.

....

Έσφιξα τις γροθιές μου.

Ιστορίες.

Ευκαιρίες?...

Κανέναν δε θα αγγίξω με τα δάχτυλα μου αν δε σε βρω.

Κανένα δε θα αγγίξουν οι ιστορίες μου αν δε με βρεις

Έχω να σου πω πολλά...
Φωνές δεν ακούω,
δε στενοχωριέμαι πια.
Μ'αρέσω όπως είμαι ...
κι ας είμαι μικρή
Κι ας είμαι μακριά...

Άσε με να καθίσω στη μύτη απ΄το παπούτσι σου να σε κοιτάζω
Άσε με να έρθω στα βήματά σου, όπου κι αν σε πάνε.
Άσε με λίγο να περάσω μια μέρα σου σαν να΄ναι δική μου.

Σαν να σαι δικός μου

Νύσταξα ρε...Να ξαπλώσω στο παπούτσι σου?
Μη μου μιλάς...εγώ θα το κάνω!
Θα κλείσω τα μάτια μου και θα ονειρευτώ όλο τον κόσμο πιο μικρό
και εμένα αρκετή για να τον φτάνω.
Κι εσένα αρκετό για να χωράς εκεί μαζί μου.

Που πας νυχτιάτικα μωρε...
Ποιος έχει όρεξη για βόλτα τώρα?
Κι άντε να πάμε βόλτα, δε με παίρνεις μες στην παλάμη σου
τότε να μη κρυώνω?
Για λίγο ρε...
Κι ας ξαπλώσεις μόνος σου.
Θα σου ψιθυρίσω στο αυτί τα πάντα.

Να δεις..κάποια νύχτα θα ανοίξεις τα μάτια.
Θα είναι όλα μικρά σαν εμένα...ακόμα και εσύ.
Θα σε πάρω αγκαλιά και θα γελάμε
Που ήμασταν άλλοι
..................και τόσο μακρια.

Ναι ρε!

Διάβασα...αυτό και .....
Είμαι μακριά από όλους και όλα αλλά...

Υπάρχουν άνθρωποι που θα'θελα να βάλω σε διπλανά σπιτάκια και να τους κρατήσω για πάντα εκεί.
Να μπαίνω στην αγκαλιά τους τα βράδια και να κοιμάμαι βλέποντας όνειρα. Να κερδίσω όσα έχασα προσπαθώντας να υπάρχω δίπλα σε λάθος ανθρώπους.
Να τους ακούω να γελάνε και να είμαι ευγνώμων για τη μέρα που έκλεισε πίσω μου και τους είχε μέσα της.
Τρία χρόνια και κάτι τώρα χωρίστηκα στα δύο, σε μια διαδρομή από εδώ ως εκείνους και πίσω.
Πηγαίνοντας τους σκέφτομαι και γυρίζοντας μου λείπουν.
Όλες οι στιγμές που πέρασα όσο καιρό είμαι εδώ με έκαναν να καταλάβω πόσο πολύ μπορώ να αγαπήσω, πόσο δυνατό είναι ένα τηλέφωνο όταν αφήνει τις φωνές που θες να λένε αντίο και πόσο εύκολα αποφασίζεις οτι η πραγματικότητα δεν έχει καμιά σημασία αν δεν υπάρχεις μέσα της όρθιος στα δικά σου πόδια.

Δε φοβάμαι πλέον.

Έχω τόσα πολλά. Όλους αυτούς...


Υπάρχει κάποια που θέλω να αγκαλιάσω δυνατά και να της υποσχεθώ πως από εδώ και πέρα θα είμαι εκεί όπως ήταν εκείνη κάθε μέρα όσο καιρό χάθηκα..

Υπάρχει κάποιος που θέλω να ακούσω, να δω τα δάχτυλά του και να γελάσω δυνατά με αυτά που θα μου πει.
Θέλω να τον κοιτάξω στα μάτια και να του πω πόσο τον αγαπάω για όλα τα λάθη του και τα σωστά του. Για όσα χρώματα με έκανε να ζήσω και όσες σκιές μου έδωσε να κρατάω...

Κάποιος που με την αλήθεια του γέννησε στην καρδιά μου έναν αδερφό που με προσέχει σιωπηλά όπου κι αν πάω...

Κάποια που όταν μιλάει αφήνεσαι και νιώθεις σαν μικρό παιδί, απλός και ελεύθερος...


Τόσοι πολλοί...τόσο μακριά.


Το βουνό μου σιγά σιγά χάνει τη δύναμή του, το περπάτησα.


Ματώσανε τα πόδια μου αλλά το κατάφερα και έρχεται η ώρα που θα το αφήσω πίσω.

Δε φοβάμαι..

Υπάρχω μόνη μου το πρωί στο αυτοκίνητο , το μεσημέρι στο φαγητό μου και το βράδυ στον ύπνο μου.
Βρήκα φιλί και αγκαλιά, βρήκα συζήτηση και γέλιο..
Κάπου μέσα σε όλα αυτά βρήκα και εμένα.
Τώρα που κατεβαίνω το βουνό μου ξέρω...
Όσες φορές κι αν έσκυψα το κεφάλι, περπάτησα χωρίς να πέσω.
Γιατί υπήρχαν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι μες στο μυαλό μου.
Με κράτησαν όλοι μαζί από τόσο μακριά.
Με κράτησα και εγώ μαζί τους.

...................

Για πάρα πολύ καιρό φοβόμουν να πω τη λέξη αγαπάω.
Τώρα που αχνοφαίνεται το τέλος του δρόμου...δε με νοιάζει πια.
Θέλω να τους κοιτάξω έναν έναν και να τους το πω..

Έναν έναν..

ΒΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ'ΧΩ ΠΑΡΕΙ.........................

Έχω να σου πω οτι μου τη δίνει η βροχή.

Μου τη δίνουν οι δήθεν

Οι μουλωχτοί

Οι ευθυνόφοβοι

Οι ψεύτες

Οι μισοί, ξέρεις αυτοί που περπατάνε στη σκιά σου και τη φοράνε και σκέφτονται τι ωραία που τους πάει και δε κουνιούνται ούτε δεξιά ούτε αριστερά μη τυχόν και φανεί η αλήθεια τους.

Χέστες!

Μου τη δίνει που κάποιοι έχουν φωνή και δε θα τη χρησιμοποιήσουν ποτέ παρα μόνο για παρλαπίπες και κορδέλλες.

Που κάποιοι έχουν μάτια αλλά δεν θα τα αφήσουν ποτέ να δουν πέρα απ΄το επιτρεπτό. Πέρα απ΄το πραγματικό, το ξερό ρε φίλε...

Έχουν φαντασία τα μάτια ρε, άστα και θα δεις!

Μπα.

Δε σταματάει να ρίχνει....Καλοκαίρι και παπαριές...

Γαμώπολη........

Κέφια ....ΕΙΧΑ...ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΩΣ!

Έλα μία κοντά να σου πω κάτι ρε, για ΄σενα μονο.

Δυνατός δεν είναι αυτός που μιλάει ...

Πότε θα το καταλάβεις?

Αυτός που μιλάει, σε αγκαλιάζει, γελάει δυνατά μαζί σου.....Ε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΛΕΩ!

Δώσε του μια γωνία, δώσε του λίγο μοναξιά και λίγο ποτό και θα δεις.

Όσο εσύ θα χορεύεις σα το μαλάκα με το κέφι που έφτιαξε η νύχτα, ο ουρανός και η μουσική ....αυτός θα πνίγεται ήσυχα στη γωνία του.

Θα λέει τα πάντα ...αλλά από μέσα του.

Θα κοιτάζει τα παγάκια του χαλαρός να λιώνουν, θα βλέπει εσένα να περνάς καλά και θα αισθάνεται πιο μακριά σου από ποτέ..........

Ξένος

Κι ύστερα θα σε κάνει να γελάσεις άλλο λίγο και θα σου πει οτι κουράστηκε και λέει να γυρίσει σπίτι μόνος.

Και θα του πεις πως χαλάει τη φάση αλλά τον καταλαβαίνεις..

Χέσε με μαλάκα!

Αρχίδια καταλαβαίνεις.

Βγες έξω να βραχείς καλύτερα.

Βγες ρε παπάρα για να δεις πως είναι να σιχαίνεσαι τα ρούχα σου, πως είναι να εύχεσαι να ήσουν αλλού για να μείνεις στεγνός, πως είναι να ξέρεις οτι μια "ομπρέλλα" κάνει τη διαφορά.

Μαλάκα βγάλε την ομπρέλλα απ΄το μάτι και δες.

Όποιος φωνάζει, βρέχεται και θέλει την ομπρέλλα σου για να αισθανθεί λίγο στεγνός.

Λίγο.

Χόρευε εσύ ρε, μη σκας.

Τι κι αν στάξαμε λίγο στη γωνία.

Θα πάμε σπίτι...καταλαβαίνεις.