Θα έρθω ψιλοπιωμένη από πριν…ξέρεις να είμαι στο τσακ για να "φύγω".Με μια γουλιά.
Θα κάτσω στο μπαρ κοντά στην πόρτα.
Θα παραγγείλω ένα ποτήρι χρόνο με δύο παγάκια.
Αν δε προλάβω …να πάρω μια παράταση έστω και νερωμένη.
Να σου τα πω.
Πριν ξεκινήσω να πίνω το χρόνο μου θα χαμογελάσω, έτσι για τη γνωριμία, έτσι για το αντίο…
Πρώτη γουλιά και μέσα μου κομμένα σχοινιά.
"Έφυγα".
Άκου τώρα πως είναι η φωνή χωρίς τελείες και κόμματα.
Άκου πως είναι να τα λες μονορούφι…ΧΑΑΑΑΑΑΧΑ
Στο λαιμό μου, στη γλώσσα μου, στην κοιλιά και μέσα μου.
Στα μαλλιά μου, στο δέρμα μου, στα δάχτυλα και στον αφαλό μου.
Στα μάτια μου, στα βλέφαρά μου πριν κλείσουν, στο τέλος της ανάσας και στο όνειρό μου.
Στα τακούνια που έβγαλα, στα ρούχα που γδύθηκα, στα εσώρουχα που έχασα.
Στο άρωμά μου, στο ένα τσιγάρο του «μαζί» και στο δεξί μου ώμο.
Δεύτερη γουλιά…και τρίτη και τέταρτη.
Φυλάω μία μόνο για το τέλος.
Εκεί…ναι εκεί.
Σε έχω.
Πουθενά.
Τελευταία γουλιά μου.
Στην ησυχία του μυαλού μου.
Όταν σκάνε όλα μιλάς εσύ.
Ποτέ!
............................................
Ήπια το χρόνο μου και με αφήνω τώρα γιατί με περιμένει το πριν και δε θέλω να αργήσω.
Καταλαβαίνεις.
Εσύ σίγουρα καταλαβαίνεις.
Πόσο γρήγορα πίνεται το γαμημένο.
Πόσο εύκολα μιλάς όταν δεν ακούγεσαι.
Είδες δεν έλιωσαν καν τα παγάκια…
Mόνο ο χρόνος έλιωσε πάνω μου...
