4.4.08

Δένω τα κορδόνια μου και σηκώνομαι να φύγω..Μια βόλτα σήμερα με εμένα.
Μα τι?
Ωχ ναι ρε..τα δάνεισα για να βρει το κουράγιο εκείνη να σηκωθεί..Δε πειράζει θα περιμένω λίγο να μου τα επιστρέψει..αρκεί να φύγει όπως μου ζήτησε.
Ξημέρωσε άραγε? Πολύ σκοτάδι έπεσε εδώ μέσα και με ανατριχιάζει..
Α..ναι δάνεισα τα μάτια μου σε εκείνη για να καταλάβει πως είναι το χρώμα σου.
Καλό είναι και το σκοτάδι , θα σκεπαστώ λίγο να δω αν κοιμούνται ακόμα τα όνειρά μου..
Μα..ναι δάνεισα τα χέρια μου σε εσένα να την αγγίξεις όπως εγώ. Ξέρω πως δύσκολα εμπιστεύεται μα νομίζω πως σου ανήκει..
Και τώρα..?
Τώρα απλά θα περιμένω. Ελπίζω να την προσέξεις όταν έρθει να σε βρεί.
Ήθελε να φύγει και το ξέρω, ίσως την έχεις κιόλας...αν κρύψεις όμως και κρυφτείς..έχει κομμάτια μου και ξέρει να με βρεί.
Πές με χαζό μα εύχομαι να μη την κάνεις να γυρίσει..