Ορμώμενη απο post της αγαπημένης συvομήλικης(?) κωλόγριας, θα σας ξεναγήσω πασχαλιάτικο ..στους διαδρόμους του δαιδαλώδους κτηρίου της γκαντεμιάς μου...
Ξεκινώντας θα ήθελα να έχετε στο μυαλό σας τα εξής:
-ΝΑΙ..συμβαίνουν τέτοια πράγματα...
-Αν ήμουν Ινδιάνα θα με φώναζαν ‘’το μαύρο σύννεφο’’ μιας και με ακολουθεί παντού μια ακατάσχετη βροχή..μαλακίας,ατυχίας,ή έστω αληθινή βροχή εν προκειμένω..
Λοιπόν..μετά από πολύ..πολύ όμως καιρό αφραγκίας ..κατάφερα να κλείσω ραντεβού στο κομμωτήριο για να κόψω και να βάψω( μέγα λάθος..) το μαλλί που κόντευε να θυμίζει το γνωστό ‘’ ναυαγό’’ που μίλαγε στη μπάλλα με τη μούντζα..
Πήγα που λέτε η κυρία και τα έκανα κόκκινα..-όχι πολύ..κομοδινί ένα πράγμα για να φανταστείτε- τα ίσιωσα κιόλας..τέλεια λέμε...
Σκάει και τηλεφωνάκι από μια πολύ καλή φίλη να πάμε για καφεδάκι μετά Γαλάτσι....
Οκ....κανονίστηκε...Πάω να βγώ απ’το κομμωτήριο και βλέπω οτι βρέχει καρέκλες... ‘’Ωραία φέτα ..σκέφτομαι..θα σγουρύνει το μαλλί και σκατά..τσάμπα το έφτιαχνα ..’’Σκάει νέο τηλεφωνάκι και έρχεται ο αγαπούλης να με πάρει ..οπότε'' γλιτώσαμε ...φτηνά''..ΛΕΩ...(δε θέλω σχόλια για τον αγαπούλη γιατί τα γκόμενος..άντρας κτλ δε με εκφράζουν..τς τς τς...μια ιστορία λέμε..σκάστε και παρακολουθάτε ντέεεεεεεεε)
Συναντιόμαστε τα δύο ζευγαράκια λοιπόν και καθόμαστε σε μια καφετέρια που είχε έξω ομπρέλλες ενωμένες μεταξύ τους..όπως και οι υπολοιπες καφετέριες γύρω άλλωστε..
Παραγγέλνουμε καφεδιά και κέικ με παγωτό γιατί έπαιρνες δώρο και μία υπέροχη κούπα καφέ έτσι..μου φέρνουν και τις κούπες μας..τέλειος και ο καφές και ανάβω και τσιγαράκι για να χαλαρώσω...
Χράααααααααααααατς...ήταν ο ήχος που θυμάμαι οτι άκουσα πριν ‘’πέσει ο ουρανός και με πλακώσει’’ όπως έλεγαν οι Γαλάτες..Ναι ναι..η ομπρέλλα από πάνω ΜΟΥ σκίστηκε και όοοοοοοοολο το νερό που έιχε μαζέψει έπεσε πάνω ΜΟΥ...
Λοιπόν δεν είμαι περιγραφική αλλά θα προσπαθήσω να σας δώσω την εικόνα ...
Είχα πάνω μου τον καφέ το δικό μου και της φίλης μου..αρκετό παγωτό και λιγο κολλημένο κέικ ..τη μάκα της ομπρέλλας και όλο το νερό...Το μαλλί έσταζε κόκκινο στη ΛΕΥΚΗ μου μπλούζα και το μαγαζί είχε κλάααααααααασει στο γέλιο..
Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν οτι είμαι τουλάχιστον ΕΥΕΞΑΠΤΟ ΑΤΟΜΟ!Απ'το τραπέζι μου δεν μίλησε κανένας, με κοιτούσαν μόνο... Πέρασαν από το μυαλό μου μπινελίκια που πρώτη φορά σκεφτόμουν..το μάτι μου είχε γυρίσει τούμπα αλλά ...
Άνοιξα την ομπρέλλα μου (αφού συνέχιζε να βρέχει μέσα στο μαγαζί πλέον) παραμένοντας καθιστή και περίμενα το σερβιτόρο..Το μαγαζί συνεχίζει να κλάνει λέμε...
Ο παπάρας έρχεται και λέει...
ΜΗ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ..ΘΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΣΕ ΑΛΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΕΓΩ
Ε Λ Ε ΟΣ! ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
Σηκώνομαι και λέω ΄΄Με βλέπεις πως είμαι?Οκ...Θα πάρω τις κούπες ..και ότι άλλο γουστάρω από εδώ πάνω ..δεν θα πληρώσω φράγκο..θα σε προσπεράσω και θα φύγω...Αν με σταματήσεις θα γίνει ότι δεν μπορείς καααν να φανταστείς..’’
Πήρα τα πάντα...την ομπρέλλα μου και έφυγα..το μαγαζί φώναζε ‘’καλά του έκανες’’ και χειροκροτούσε αλλά...
Το συμπέρασμα είναι ότι βράχηκα μόοονο εγώ απ'τους τέσσερίς μας και μάλιστα σε συνθήκες όχι τόσο συνηθισμένες..
Αν περιμένετε το καλοκαίρι για να βγείτε για καφέ μαζί μου δεν σας αδικώ...πάντως αν έχει ταβάνι το κατάστημα μπορείτε να μου δώσετε μια ευκαιρία οεοοοοοοοοοοοοοοο
ΑΥΤΑ..ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΠΑΙΔΕΣ...ΠΑΙΡΝΩ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ ΜΟΥ(ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΟ...)ΚΑΙ ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩΩΩΩ...ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗ ΚΑΨΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
