Χρόνος...Χθες.
Χώρος...Σπίτι στην κωλόπολη.
Πρόβλημα..
Αϋπνία.
Αϋπνία του κερατά!
Μέσα σε όλα τα άλλα …
Ώρα 1.30 μμ
Πονόδοντος.
Δεν τη παλεύω με την καμία.
Σηκώνομαι να πιω χάπι μπας και με πάρει ο ύπνος επιτέλους.
Πάω κουζίνα, ανοίγω ντουλάπι, πιάνω κουτί με χάπια, πέφτει το κουτί γιατί παραντουρίζω απ΄τη νύστα…
Σκύβω να πιάσω το κουτί (δε θέλω σκέψεις άσχετες με το κείμενο!..).
Αντιλαμβάνομαι κίνηση στο χαλάκι της κουζίνας αριστερά απ΄το αριστερό μου πόδι.
Τέρμα αριστερά μαύρη γκουμούτσα κινείται!
Σκέψη…
ΤΟ ΧΑΛΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ!
Επόμενη σκέψη…
ΤΗ ΓΑΜΗΣΑΜΕ!
Καπάκι κι άλλη σκέψη..
ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ, ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ, ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!
(Εδώ θα σου κάνω μια παρένθεση για να εξηγήσω οτι γενικά με τις κατσαρίδες το΄χω..Αυτό όμως δεν ήταν κατσαρίδα ρε φίλε. Εκτός αν 'εχουν βγει εξελιγμένα πολυμορφικά μοντέλα με κεραίες που ανοιγοκλείνουν και σώμα που ξεχειλώνει για περισσότερο χώρο στο πορτ μπαγκαζ! Δε ξέρω αν φταίει που έχω καιρό να δω κατσαρίδα αν και αμφιβάλλω γιατί κι άλλλα είχα να τα δω καιρό-καποτε- αλλά δεν τα σύγκρινα με τον Κινγκ Κονγκ!Τέσπα.. Κλείνω παρένθεση !)
Με κοιτάει και κουνάει κεραίες με το κεφάλι όρθιο και τον κώλο στο πάτωμα. Έτοιμη για εκτόξευση η κάργια.
Την κοιτάω και έχω χεστεί.
Μονόλογος (απ'έξω μου εννοείται!).
Γαμώ την τύχη που δεν σηκώθηκα με τις παντόφλες.
Γαμώ το καλοκαίρι μέσα γαμώ, που δεν έχει χιόνι!
Γαμώ τις κωλοπολυκατοικίες, γαμώ τις γυναίκες που φοβούνται τις κατσαρίδες.
Γαμώ τις κατσαρίδες!
Συνεχίζει να με κοιτάει.
Πρέπει να κινηθώ άμεσα λέμε!
Αριστερά απ΄τα αριστερά της είναι μια μπάμπουσκα ξύλινη που μου είχε φέρει ο μπαμπάς κάποτε απ΄τη Ρωσία.Αρχίζω να βγάζω τη μια κούκλα μέσα απ΄την άλλη. Η πουτάνα τη ψυλλιάζεται και κρύβεται στη γωνία κάτω απ΄το κουζινάκι. Παίρνω τη μικρή κούκλα και αρχίζω να κοπανάω όπου βρω.
Φυσικά και δεν τη πετυχαίνω…
Φυσικά και μας άκουσαν 10 πολυκατοικίες και όχι μόνο η δική μου!
Παραμένει στη γωνία της και εγώ μαλάκας στο κέντρο της κουζίνας.
Παίρνουμε λίγο χρόνο να ανασυνταχθούμε και οι δύο και να καταστρώσουμε σχέδιο για τις μελλοντικές κινήσεις!
Τρέχω σαλόνι, παίρνω πέδιλο ωραιότατο λέμε από Μοναστηράκι, δερμάτινο, καφέ με δέσιμο γαμάτο κτλ κτλ…
Γυρίζω κουζίνα.
Η πόρνη ακόμα στη γωνία της και κουνάει κεραίες ξανά.
Αρχίζουμε δεύτερη δόση κυνηγητού!
Την πετυχαίνω!
Σκέψη..
ΟΛΕ ΟΛΕ …
Επόμενη σκέψη…
ΣΚΑΤΑ…ΑΥΓΑ..ΣΙΧΑΜΑ…
ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΟ!
Πάω τουαλέτα, παίρνω χλωρίνη, καθαρίζω παπούτσι και πάτωμα.
Ώρα 2.45
ΣΙΓΑ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΕΔΩ!
Τραβάω καναπέδες, πλυντήρια, ψυγεία, κρεβάτια…
Ότι υπάρχει και δεν υπάρχει λέμε!
Γιατί ?
Τι γιατί ρε?
Αν υπάρχει κι άλλη τι θα κάνω?
Ε?
Ε?
Δε βρίσκω ούτε τρίχα...
Ξαπλώνω κομμάτια και κάθε μισάωρο ξαναξυπνάω γιατί με τρώει το χέρι, το μαλλί, το μάγουλο, ο κώλος…Όλα το κέρατό μου μέσα!
ΌΛΑ!
Η ώρα έχει πάει 5 παρα δέκα πια και παραδίδω πνεύμα.
7 παρά τέταρτο, το μάτι κάγκελο και ξαναρχίζω να τρώγομαι και να ψάχνομαι παντού!
Εννοείται οτι γύρισα το σπίτι το μέσα έξω...
Καθάρισα ντουλάπια, σκούπισα κάτω απ' οτι υπάρχει, σφουγγάρισα με χλωρίνη- και εδώ να σημειώσω πως έχω αλλεργία στη χλωρίνη και έγινα τούμπανο γιατί ξόδεψα όλη την άοσμη χθες στο παπούτσι και το πάτωμα-μετακίνησα τα άπαντα και τώρα έρχομαι και λέω τα εξής:
1.Ο πονόδοντος σταματάει με μια κρίση πανικού. Άνετα!
2.Οι κατσαρίδες είναι και αρσενικές ? Δηλαδή υπάρχει κατσαρίδος και κατσαρίδα?
3.Μπορείτε να έρθετε σπίτι για καφέ και να τον πιούμε στο πάτωμα! ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΛΕΜΕ!
4.ΓΙΑΤΙ-και εδώ επειδή είμαι δημοκρατική ζητώ τη γνώμη σου φίλε αναγνώστη και φίλη αναγνώστρια, ζητώ ακόμα και τη γνώμη της πουτάνας της υπερκατσαρίδας- ΓΙΑΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΥΝΑΙΚΑ?
Πάω για ύπνο φίλε...ξεθεώθηκα!
ΥΓ. Αν τυχόν ξυπνήσω και βρω πάλι κατσαρίδα...μη με ψάξεις!
Καπνίζω drum λευκό και προτιμώ το Δαφνί απ΄τον Κορυδαλλό!
Έλα να με βρεις και φέρε και κανα μωβ αναπτήρα.
Έτσι για την ατμόσφαιρα . -
