Art is long and time is fleeting and our hearts though stout and brave, Still, like muffled drums, are beating, Funeral marches to the grave.. "The flowers of evil"-C.Baudelaire
7.1.11
Στοίχημα ότι...
Κάτι πρέπει να αλλάξει..
Ξέρεις..
Αυτό που είναι καιρό τώρα κάπου μες στο στομάχι. Πρέπει να βρεις τρόπο να το σπρώξεις.
Θα ανέβει στο λαιμό, θα σου κόψει για λίγο την ανάσα και μόλις καταφέρεις να το φτύσεις θα είναι όλα καλύτερα.
Στοίχημα ότι θες.
Ξέρω πως θες.
Το θέμα είναι να το βρεις.
Ξέρεις που το φυλάς. Ξέρεις όμως ποιο απ όλα είναι αυτό που σε αηδιάζει?
Ξέρεις ποιο απ όλα ανακατεύει ολόκληρο τον κόσμο σου για άλλη μια φορά?
Σκοτάδι φίλε μου καλέ.
Ακόμα μια φορά.
Στα σκοτεινά καλείσαι να ψάξεις τα άντερα σου για να βρεις τι πρέπει να διώξεις.
Σκέψου λίγο..
Τα χειρότερα μυστικά τα φυλάς στο σκοτάδι, μέσα σου.
Άρα μόνο δίκαιο είναι να ψάξεις μέσα σε αυτό.
Χωρίς βοήθεια.
Στοίχημα ότι φοβάσαι.
Τι θα βρεις
Αν θα το βρεις
Αν θα το αντέξεις και αν θα καταφέρεις να το βγάλεις.
Πολλά μαζεύτηκαν.
Πάρα πολλά.
Και κάθε μέρα στο κλείσιμο της σελίδας στέκεται ένα από αυτά να σου θυμίζει τι τέρατα κρύβεις.
Τι τέρατα είδες.
Τι τέρας είσαι?
Στοίχημα ότι δεν είσαι.
Στοίχημα ότι πρέπει να σου το αποδείξεις.
Ξέρω.
Γιαυτό ψάχνεις.
Κι αν τα τέρατά σου έχουν βγάλει ρίζες τεράστιες από αυτές που δε μπορεί κανείς να ξεριζώσει?
Τότε τι?
Σε βλέπω να περπατάς με το ξυλάκι σου στο χέρι και γελάω.
Με κάνεις να γελάω.
.....Τόσο λίγο αυτό το ξυλάκι.
Για τέτοια τέρατα.
Στοίχημα ότι το γνωρίζεις ήδη.
Τι να σου πω ...
Θα σε αφήσω μόνο σου αυτή τη φορά. Να περπατήσεις, να γδαρθείς, να πολεμήσεις.
Εκεί.
Εσύ και το ξυλάκι στα σκοτάδια.
Κι αν τα καταφέρεις ρε ....
Να τα καταφέρεις γιατί θέλω να σε δω.
Να σε δω θέλω για να με πείσεις πως υπάρχεις.
Γιατί από τότε που σε ξέρω φίλε μου..το μόνο τέρας είσαι εσύ.
Και θέλω να αλλάξεις.
Βέβαια το αν θα γίνει αυτό παραμένει ένα στοίχημα...