Ξαπλώστε και στερεώστε το κεφάλι στο μαξιλαράκι.
Θα σας δώσω ακουστικά για το θόρυβο και μια φούσκα να πατήσετε όταν δεν νιώθετε καλά.
Κλείνω την κάσκα και σας βάζω μέσα.
Ξεκινάμε.
(Άσπρο Όλα άσπρα...και πολύ κοντά. Οι ανάσες μου χτυπάνε στο άσπρο και γυρνάνε πίσω.
Κλειστοφοβικά ...πολύ γαμώτο...και θόρυβος.
Τόσο δυνατός θόρυβος.
Θα πατήσω τη φούσκα....
Όχι ρε, λίγο υπομονή.
Θα κλείσω τα μάτια.
Ναι καλύτερα, πολύ καλύτερα.
Θα σκεφτώ κάτι να μου χαμογελάσω.
Λίγο να με ακούσω σε τόσο θόρυβο.
Όλα καλά είναι...όλα.
Ξέρω που θα κρυφτώ για λίγο...ξέρω.
Σε ένα φιλί. Εκεί θα πάω.
-Για πες...
-Τι?
Μια λάμπα μόνο και γύρω νύχτα όμορφη.
Με δέντρα και πλακόστρωτα, με λέξεις μακρινές από περαστικούς και μια βαλίτσα.
Με κάποιους που έκαιγαν για ένα φιλί μετά από ένα ολόκληρο καλοκαίρι.
Τότε.)
Είναι κακό να κολυμπάς σε ζεστές αναμνήσεις όταν θες να κρυφτείς?
Δεν είναι.
Όχι. Για λίγο χαμόγελο μέσα σε τόσο θόρυβο...δεν είναι.
Όλα καλά..θα είναι.
